Met een geschreven briefje dank ik de verhuurder, leg het met de sleutels op het tafeltje in de hal en vertrek rond 8.00 uur. Het is mistig in Benevento. Eerst ontbijt in de bar en dan op pad. Vanaf het centrum gaat het naar beneden en in een buitenwijk weer omhoog. Hoe hoger ik kom, hoe helderder het wordt. Aan de rand van de stad koop ik bij een Farmacie voor de zekerheid nieuwe pleisters. De zon heeft het gewonnen van de mist als ik langs de weg oostwaarts loop.

Na 2 uur lopen zie ik een bij een benzinepomp een bar en neem nog een koffie. Er volgt een afslag naar een industriegebied. Daar loop ik doorheen en kom via een opgebroken weg door een tunnel in het buitengebied. In de verte zie ik op de top van een berg het dorp Paduli liggen. Op de heuvel ernaast is het Santuaria van Sta. Maria de Loreto te zien. Ik moet steil omhoog lopen. Bij de boeren zie ik tabak te drogen hangen onder grote daken. Met regelmatige stops kom ik boven. Het is inmiddels ook het warmste deel van de dag. Op de top ga ik in de schaduw van een haag zitten, drink en eet wat. In dit landschap loop je per definitie op en neer. Na de volgende klim, kom ik in een buurtschap waar een verkeersweg door loopt en dus een bar is. Er zitten wat oude mannen aan een tafel waarvan er 1 zich bezorgd maakt over mijn zitplaats. Hij denkt dat ik kom eten. Als ik aangeef dat ik alleen wat drinken wil verdwijnt hij.

Ik loop verder langs de weg tot ik bij het dorp San Arcangelo op een bord lees dat het pad vanaf hier een deel van de ‘Via Traiana’ volgt. Van de oude Romeinse weg van Napels naar Brindisi is niets over maar het tracé kan gevolgd worden. Ik volg dit onverharde pad. Het is warm als ik in de volle zon door de akkers loop. In de verte zie ik op meerdere heuvels stadjes liggen. Ik ga er maar van uit dat ik bij de goede kom. Als ik na de nodige inspanningen in Buonalbergo aankom en omhoog klim, komt een man van zijn erf af om mij te zeggen dat een groep fietsers in de herberg is gekomen, wellicht is er dan voor mij geen plek meer. Ik moet vragen als ik er ben naar Dom Pino. Ik loop verder omhoog en als ik de herberg heb bereikt zie ik een vrouw lopen en spreek haar aan. Ze maakt zich meteen zorgen om mij want zij weet ook al dat fietsers de plaatsen hebben bezet. Ze gaat bellen. Als een auto langs komt zit daar de vrouw van Dom Pino in. Ze stopt en stapt uit om zich er ook mee te bemoeien. Dom Pino blijkt op dit moment een begrafenis te leiden, ik moet wachten. Er worden nog B&B’s gebeld zonder succes. Eind van het liedje is, dat het laatste model elektrische Jaguar F Type voorrijdt. De auto wordt bestuurd door de man van de eerste vrouw die ik aansprak. Hij rijdt mij naar naar een Countryhouse even buiten het volgende dorp Casalbore.

Aan het begin van een onverhard weggetje wordt ik verzocht uit te stappen want aan dit weggetje waagt hij zijn Jaguar niet. Ik bedank hem vriendelijk en loop de lange toegangsweg omhoog naar mijn onderkomen ‘Aia da Lazzaro’. Een fietser waar ik onderweg mee sprak, is hier ook. Als ik 10 minuten wacht, is mijn bed klaar op een grote gezinskamer. In de badkamer laat ik het bad vollopen en ontspan in het warme water. Om 20.00 uur wordt er een uitgebreide maaltijd geserveerd. Eerst een variëteit aan hapjes, daarna een pasta. Na anderhalf uur ben ik uitgegeten en ga naar de kamer.

Gelopen: Benevento – Buonalbergo 27.08 km

[Show as slideshow]