Het College St. Eloi staat aan de route. Als ik de deur uit stap ben ik op weg. Langs een drukke verkeersweg zonder trottoirs loop ik de stad uit. Over het spoor en een snelweg en dan sla ik een landweg in. Na anderhalf uur lopen ga ik even in een abri zitten. Dan komen de 3 Italianen voorbij. We praten even en dan lopen ze door. Ik eet een mueslireep en ga dan ook verder. Ik word weer opgeslokt door de grootschalige landbouw. Na weer anderhalf uur lopen pauzeer ik weer in een dorp. Ik bel met een adres in Péronne en regel een bed. Weer verder door de glooiende velden. Hier en daar zijn tractoren bezig. Uren loop ik door deze verlatenheid. Rond het middaguur ben ik in het plaatsje Moislains. Op een bank bij de Mairie en de school ga ik zitten lunchen. Dan volgt het laatste deel van de route. Ik passeer dichter bij Péronne een aantal herinneringsplaatsen van de “Grande Guerre” 14-18. Bij een Australisch monument is net een groep met gids aangekomen. Ik steek mijn hand op als ik passeer. De hele groep antwoord evenzo. Dan loop ik naar het centrum. Een auto stopt en de bestuurder draait het raam open. Hij vraagt of ik iets zoek. Ik geef antwoord waarop ik wat aanwijzingen krijg. Bij de VVV is een jongeman hulpvaardig en wijst me een café met internet. Ik ga daar zitten schrijven. Als ik daarna het plein op loop sta ik tegenover de Italianen. Ze slapen op de camping. We bepraten nog even de route van morgen en dan ga ik eten bij een restaurant. Bij mijn logeeradres kan niet worden gegeten. Na de maaltijd ga ik er heen. Nadat ik ben ingecheckt ga ik douchen.