Awa – Tokushima
Vandaag maak ik de cirkel rond. In bijna 5 uur loop ik naar tempel 1. Ik kies bewust een andere route dan op de heenweg. Toch zijn er stukken die ik op de heenweg ook heb gelopen. Het geeft me een dubbel gevoel. Enerzijds voldaan dat ik de tocht ga volbrengen, anderzijds het einde van een bijzondere ervaring. Ik ben me bewust geworden, dat ik Nederlander of liever gezegd Europeaan ben. Speciaal ook op die momenten, dat ik door gebrek aan kennis van de Japanse taal, compleet buitenstaander ben. Dat geldt ook voor de manier waarop met spiritualiteit en religie wordt omgegaan. Met Kathy sprak ik er over, dat de plaats waar je wieg heeft gestaan, bepaalt welke culturele en religieuze gewoontes je mee krijgt. Als ik bij tempel 1 kom, is het er druk. Er worden groepen schoolkinderen rondgeleid. Ik laat de kalligraaf de laatste bladzijde van mijn boek vol maken. Dat is de bevestiging van het einde van de pelgrimstocht. Ik doe mijn witte hes uit en laat de stok achter. In nog eens ruim 3 uur loop ik, terwijl de zon verdwijnt achter een wolkendek, naar het centrum van Tokushima. Ik heb daar een hotel gereserveerd. Het staat tegenover de universiteit. Nadat ik me heb gebaad, rust en schrijf ik. Morgen staat in het teken van de overtocht naar Osaka. Ik reserveer hetzelfde hotel in Osaka als op de heenweg. Het ligt gunstig aan een kruising van spoorlijnen en het is redelijk betaalbaar. Dan ga ik naar een restaurant vlak bij het hotel en bestel een maaltijd. Na het eten is het bedtijd.
Geef een reactie