Het is nog donker als ik opsta. Ik maak me klaar en als het licht wordt ga ik op pad. De pijn in mijn heup is niet meer zo hevig. Goed slapen en Voltaren hebben geholpen. Al lopende gaat het steeds beter. In het eerste dorp dat ik na 4,5 kilometer bereik, Murias de Rechivaldo, neem ik bij de bar een ontbijt en een pauze. Het is druk met jongelui, vooral Amerikaans, die in groepen optrekken. De route gaat vervolgens over veldwegen door een heuvelachtig landschap begroeid met steeneiken. Een Amerikaanse vrouw komt me achterop. Where are you from?  vraagt ze. Ik zeg uit Holland komen lopen. Oh my God! In een paar woorden weet ik dat ik te doen heb met onderwijzeres Sue uit New York. Na het zien van de film The Way wist ze dat ze de Camino ging lopen. Als we het dorp Santa Catalina de Somoza in lopen stop ik bij de bar en Sue loopt door. De koffiepauze duurt een kwartier, dan loop ik weer verder. Het begint al weer warm te worden. Langzaam gaat de route wat omhoog. Anderhalf uur lopen brengt me in El Ganso. In dit gehucht neem ik wat limonade bij een keet. De pauze gebruik ik om mijn heupen en voeten wat te ontspannen voor ik aan de laatste 8 stijgende kilometers van vandaag begin. Gelukkig gaat het niet al te steil omhoog. Om 13.00 uur ben ik in Rabanal del Camino. In herberg El Pilar ziet het er gezellig uit. Een Duitser van 76 staat bij de ontvangst. Het is Wolf. Hij doet dit vrijwilligerswerk al 16 jaar. In Duitsland komt hij niet meer. Op de slaapzaal tref ik Toni en Louisa. Na het douchen drinken we samen een caña. Om 19.00 uur worden in het oude kerkje van Rabanal de vespers gezongen. We gaan er heen. De kerk zit vol met pelgrims. Terug in de herberg nemen we nog een drankje en gaan naar bed.

Klik hier voor de foto’s.