Arcy-sur-Cure Vézelay
Er is een uitgebreid ontbijt aangericht. Marc brengt me na het ontbijt naar Arcy sur Cure en zet me bij de bakker af. Ik koop wat broodjes voor onderweg. Als ik begin te lopen kom ik een pelgrim tegen. Het is Jan uit Winterswijk. We praten even en dan ga ik een op pad. Na 2 uur lopen ben ik in La Jarrie waar ik op een bankje in de zon pauzeer. Verder gaat het naar het gehucht Herodats. Een man spreekt me aan en we kletsen wat. Ik loop verder en zie in de verte Vezelay hoog op een berg liggen. Bij een Croix rouge eet ik op een bankje mijn lunch die bestaat uit courgère (kaasbroodje) en een appel. Dan gaat het steil omhoog tot ik voor de basiliek van Vezelay sta uit te hijgen. 
Het is mooi weer en er lopen veel toeristen rond. Na een blik in de basiliek ga ik op zoek naar een slaapplaats. Opstart spreek ik een non aan. Ze verwijst me naar de plek waar ik wordt ontvangen en toegang krijg tot Hôtellerie St Bernard. Jan uit Winterswijk is er ook. Ik tref hem bij de basiliek waar we om 18.00 uur het zingen van de vespers en een mis bijwonen. 
Afgezien van het religieuze is het een indrukwekkende gebeurtenis. Na de dienst ga ik met Jan wat eten. Op de kamer gekomen blijkt er een pelgrim bijgekomen die al slaapt. Dat gaan we ook doen.
Wim , als ik naar de foto’s kijk ziet het er eenzaam en verstild uit. Voelt dat ook zo ?
Onderweg kom ik inderdaad weinig mensen tegen. Ik vind dat wel fijn. Af en toe maak ik een foto en dat is dan meestal onderweg. Maar in de avond kun je wel mensen tegenkomen.
Ja dat is zeker zo als ik aan het lopen ben. De eindeloze landschappen en de ingeslagen dorpen zorgen daar voor. Bovendien gaat de route door de meest natuurlijke gebieden waar je geen mens tegenkomt. Als ik ergens aankom zie ik vaak de eerste mensen van die dag. Ik vind dat wel prettig.Groet Wim